چرا فضانوردان داخل آن شناور می شوند؟ اگر چکمه های سنگینی می پوشیدند می توانستند مثل ما که بر روی زمینیم پایشان را بر کف ایستگاه فضایی بگذارند؟

در فضا، فضانوردان مثل مردم روی زمین روی کف راه نمی روند. آنها داخل فضاپیمایشان شناورند. این به دلیل میکروگرانشی است. «میکرو» به معنای «بسیار کوچک» است.

میکروگرانشی زمانی است که کشش نیروی جاذبه (گرانش) خیلی قوی نیست. در میکروگرانشی، می توان اشیای سنگین را به آسانی حرکت داد. فضانوردان حتی می توانند اشیایی که وزنشان صدها کیلوگرم است را تنها با نوک انگشتان دستشان حرکت دهند.

 


آیا در فضا نیروی جاذبه وجود دارد؟

نیروی جاذبه همان چیزی است که انسان ها را رو به پایین به سمت زمین می کشد. هنگامی که به بالا می پریم، نیروی جاذبه باعث می شود به پایین برگردیم. هنگامی که راه می رویم، نیروی جاذبه ما را روی زمین نگه می دارد.

برخی از افراد فکر می کنند هیچ نیروی جاذبه ای در فضا وجود ندارد. اما درواقع مقادیر کمی از نیروی جاذبه در همه جا هست. نیروی جاذبه، ماه را در مدارش حول زمین نگه می دارد. نیروی جاذبه، زمین را هم در مدارش حول خورشید نگه می دارد. وقتی کشش نیروی جاذبه ضعیف تر است، دو جسم از هم دورترند.

یک فضاپیما می تواند به قدری از زمین دور شود که فضانورد احساس کند نیروی جاذبه خیلی کم است. اما به این دلیل نیست که چیزها در ایستگاه فضایی بین المللی شناورند. ایستگاه فضایی در فاصله حدود 320 تا 400 کیلومتری زمین به دور آن می گردد. در این ارتفاع، نیروی جاذبه زمین هنوز هم خیلی قوی است. در واقع، فردی که وزنش بر روی زمین 45 کیلوگرم است در این ارتفاع وزنش 40 کیلوگرم می شود.

 


پس چرا اشیاء در مدار شناورند؟

نیروی جاذبه تمام اشیاء را به شیوه ای که گفته شد به طرف خود می کشد، حتی اگر اندازه آنها متفاوت باشد. اگر شما از ارتفاعی یک چکش و یک پر را به سوی زمین رها کنید، چکش سریع تر سقوط می کند اما این وضعیت به این دلیل نیست که نیروی جاذبه آنها را به طور متفاوتی به طرف خود می کشد.

این هوا است که باعث می شود پر آهسته تر سقوط کند. اگر هیچ هوایی وجود نداشت، آنها با هم سقوط می کردند. برخی از پارک های تفریحی، سواری سقوط آزاد دارند. در این سواری ها، یک اتاقک در امتداد یک برج بلند سقوط می کند. اگر همزمان با ما یک توپ هم از بالا به پایین سقوط کند به نظرمان می رسد که توپ مقابلمان شناور است. این چیزی است که در یک فضاپیما هم اتفاق می افتد. فضاپیما، خدمه اش و همه چیزهایی که رو یا داخل آن هستند همه در حال افتادن به حول زمینند. از آنجایی که آنها همه با هم در حال سقوطند، به نظر می رسد که خدمه و اشیاء شناورند.

با این حساب پاسخ این پرسش که چرا فضانوردان در فضا شناورند این است که آنها در حال سقوط آزادند.

 


چگونه فضاپیما می تواند به حول زمین سقوط کند؟

چنان که گفته شد فضاپیما و مسافرانش در حال سقوط به حول زمین اند. اما سقوط به حول زمین به چه معنی است؟ پاسخ این است که نیروی جاذبه زمین، اشیاء را به سمت سطح زمین می کشد. نیروی جاذبه، ایستگاه فضایی را هم به سوی خود می کشد. در نتیجه ایستگاه فضایی هم در حال سقوط به سمت سطح زمین است. همچنین ایستگاه فضایی بسیار سریع حرکت می کند. ایستگاه به قدری سریع حرکت می کند که منحنی سقوط آن با مسیری که سطح زمین انحنا پیدا می کند منطبق است.

برای ایستگاه فضایی، این سرعت 28200 کیلومتر در ساعت است. فضاپیما وضعیت در حال سقوط بودن به زمین را حفظ می کند اما هرگز به آن اصابت نمی کند. در عوض حول سیاره سقوط می کند. ماه هم به همین دلیل در مدار حول زمین باقی می ماند

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: